مطالعه تطبیقی بیمه مضاعف در حقوق ایران و انگلیس با تأکید بر فقه امامیه
thesis
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه امام صادق علیه السلام - دانشکده حقوق و معارف اسلامی
- author محمد شکوری گرکانی
- adviser محسن ایزانلو
- publication year 1390
abstract
چکیده در موضوع قراردادهای بیمه یکی از مسائل مهم که در حقوق بیمه ما ابعاد و حکم چندان روشنی ندارد موضوع بیمه مضاعف است . در بیمه مضاعف چند قرارداد بیمه در موضوع یکسان به نفع اشخاص یکسان و در زمان واحدی منعقد می گردد. این مسئله با توجه به مقتضیات اقتصادی امروز می تواند بسیار متداول باشد زیرا شرکتهای بیمه ای در خطر ورشکستگی قرار داشته و در اموال و موضوعات حساس و گران قیمت به لحاظ اقتصادی بازرگانان مصلحت را در این خواهند دید که حتی الامکان پوشش بیمه ای را برای خود افزایش داده و آینده نگری را در مناسبات خود لحاظ نمایند ، علاوه بر این در مواردی اساسا دو یا چند قرارداد بیمه بدون علم و اطلاع بیمه گذار شکل می گیرند که در خصوص حکم این موارد در حقوق بیمه ایران و انگلستان اختلافاتی وجود دارد و رویکرد قانون بیمه ما نیز در این خصوص مبهم می باشد . افزون بر این باید به این نکته نیز توجه داشت که قراردادهای بیمه مضاعف در فرض صحت –آن گونه که در حقوق انگلیس مرسوم است- چه وضعیتی خواهند داشت و تعهدات بیمه گران در مقابل بیمه گذار یا زیاندیده و تعهدات و حقوق بیمه گران در قبال یکدیگر چه صورتی خواهند یافت . هر گونه پاسخی به این مسائل و سوالات اساسی نتایج و آثار حقوقی غیر قابل انکاری دارند که با توجه به سکوت قانونگذار ایران در اکثر این موارد کمک بزرگی به موارد این چنینی خواهد بود ؛ امری که این پایان نامه در پی آن است . واژگان کلیدی بیمه مضاعف/ مشارکت بیمه گران/ حسن نیت/ بیمه گر/ بیمه گذار/ مسئولیت / سهم / صحت/ بطلان
similar resources
وکالت ثانوی مطالعه تطبیقی در فقه، حقوق ایران و انگلیس
اعطای وکالت از سوی وکیل به شخص ثالث بر دو قسم اصلی است:1- توکیل به غیر، بدین نحو که هنگام اعطای وکالت به وکیل، اذن صریح یا ضمنی نیز به وی داده میشود تا بتواند برای انجام مورد وکالت به شخص دیگری وکالت دهد. در این صورت وکیل اول از رابطه حذف نمیشود و بر حسب مورد فوت یا حجر وی میتواند بر وکالت ثانوی اثرگذار باشد. 2- تفویض وکالت منتهی به انتقال وکالت به شخص ثالث میگردد و در نتیجه، وکیل اول از ر...
full textبررسی تطبیقی اصل قطعیت رای در فقه امامیه، حقوق ایران و انگلیس
رسیدگی قضایی عمدتاً با هدف فصل خصومت انجام می گیرد. در این خصوص تمام نظام های حقوقی،فصل خصومتی را شایسته می دانند که در تطابق حداکثری با واقعیت باشد و بتواند در بین مردم اجرای عدالت نماید. اصل اولیه در آرای صادره قضایی قطعیت است؛بدین مفهوم که هر رایی که صادر می شود قطعی بوده و تکلیف طرفین دعوی را مشخص می نماید. تجدیدنظرخواهی از رای خلاف اصل بوده و نیاز به جهات قانونی دارد. این جهات ممکن است مبتن...
full textمطالعه تطبیقی سؤعرضه قابل تعقیب در حقوق انگلیس، ایران و فقه امامیه
چکیده قاعده کلی و عمومی این است که یک قرارداد به هیچ وجه نباید اظهار دروغی را به طرف دیگر ارائه دهد تا از رهگذر آن مخاطب وارد قرارداد شود. حقوق با موشکافی دقیق در خصوص نبود چنین وظیفه مراقبتی، تخلف صورت گرفته را تحت عنوان سؤعرضه قابل تعقیب می داند. نظامهای حقوقی در این باره دیدگاه واحدی ندارند. سؤعرضه در حقوق انگلیس وقتی قابل تعقیب است که اظهار دروغین واقعیتی عمده و مهم راجع به امور واقعی، ...
full textشروط محدودکننده و ساقط کننده مسوولیت بیمهگذار در بیمه مضاعف (با تاکید بر حقوق انگلیس)
در بیمههای اموال یا مسؤولیت، بیمهگذار ممکن است برای خطر واحد، موضوع واحد و مدت زمان واحد بیش از یک بیمه نامه اخذ کند و به موجب همۀ آنها مطالبۀ خسارت نماید، این نوع بیمه، بیمه مضاعف نامیده میشود. در نظام حقوقی کامن لا، اینکه بیمهگذار چند بیمه نامه اخذ کند، کاملاً قانونی است اما به موجب قانون بیمه ایران، بیمه مضاعف به دلیل تقابل آن با اصل منع دارا شدن غیر عادلانه و اصل غرامت و حسن نیت ...
full textحق زن بر مازاد نفقه در فقه امامیه و حقوق ایران و انگلیس
در اسلام، مرد با نکاح دائم، مکلف به تأمین نفقه زن است. مبنای فقهی وجوب نفقه، آیات و روایات و مبنای قانونی آن ماده )1106( قانون مدنی است. اصل وجوب نفقه، اجماعی است لکن ماهیت نفقه از نظر تملیک و یا امتاع بودن در لسان فقها اختلافی است. در قانون ایران در خصوص تملیک و یا امتاع بودن ماهیت نفقه، حکم خاصی وجود ندارد. قول به مالکیت زن بر نفقه، اختیاراتی در نحوه دخل و تصرف در آن به وی می دهد که این اختی...
full textمطالعه تطبیقی ماهیت نفع بیمه پذیر در بیمه های خسارت در حقوق ایران، انگلیس و فرانسه
نفع بیمه پذیر به عنوان رکن اساسی و وجه ممیزه قرارداد بیمه از شرط بندی و قمار است. نفع به عنوان عنصر ضروری قرارداد در ماده 4 قانون بیمه ایران و در حوزه بیمه خسارت مورد اشاره قرار گرفته، امّا در ادبیات حقوقی ما به صورت مستقل تحت عنوان «نفع بیمه پذیر» مورد بحث و بررسی واقع نشده است، لذا پرداختن به ابعاد مفهومی و مصداقی آن در حقوق ایران با توجه به نقش اساسی آن در قرارداد بیمه، امری ضروری می نماید. ا...
full textMy Resources
document type: thesis
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه امام صادق علیه السلام - دانشکده حقوق و معارف اسلامی
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023